بررسی آگاهی و نگرش پرسنل بهداشت خانواده مراکز بهداشتی درمانی شهری شرق گیلان در مورد آی یو دی ، نورپلانت و آمپول های تزریقی پیشگیری از بارداری در سال ۸۱-۸۰

چکیده مقدمه: در ایران خدمات بهداشتی عمدتاً از طریق شبکه های بهداشتی در مناطق مختلف صورت می گیرد و در این شبکه ها ، مراکز بهداشتی درمانی شهری و کارکنان آنها با ارائه خدمات تنظیم خانواده به زنان نقش عمده ای را در پیشبرد این برنامه ها ایفا می نمایند. لذا، جهت ارائه خدمات با کیفیت بالا و با روش های متنوع نیاز به ارزشیابی دائمی است . هدف : هدف از این تحقیق، تعیین آگاهی و نگرش پرسنل بهداشت خانواده مراکز بهداشتی درمانی شهری شرق گیلان در مورد آی یودی ، نورپلانت و آمپول های تزریقی پیشگیری از بارداری بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی بوده، که در سال 1381-1380 انجام شده است. حجم نمونه (63 نفر) منطبق بر جامعه تحقیق است. روش نمونه گیری آسان ( convenience) بوده و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه طی مدت یک ماه جمع آوری گردیده و سپس به کمک آزمون آماری آنالیز واریانس (anova) مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که اکثر واحدها(6/55%) در مورد آی یودی و بیشترین آنها (4/79%) در مورد آمپول های (dmpa)، آگاهی خوب و اکثر آنها(7/ 58%) در مورد نورپلانت آگاهی متوسط داشتند. در مورد نگرش واحدها نسبت به آی یو دی، آمپول های تزریقی و نورپلانت نتایج نشان داد که به ترتیب اکثر واحدهای مورد پژوهش (8/96%)، (2/76%) و (1/84%) نگرش مثبت دارند. همچنین آگاهی فقط با متغیر «میزان دسترسی به منابع علمی جدید» (005/0p< ) و نگرش با متغیر «منبع اطلاع رسانی» ( 05/0 p<) رابطه معنی دار آماری داشته است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های فوق و سطح آگاهی متوسط یا ضعیف اکثر پرسنل نسبت به نورپلانت و نیز رابطه معنی دار آماری بین آگاهی واحدها و میزان دسترسی به منابع علمی جدید و ارتباط نگرش با منبع اطلاع رسانی ، ارزیابی مستمر و ارائه دستورالعمل های مدون و منابع علمی جدید و نیز برگزاری کلاس های آموزشی و دوره های بازآموزی مداوم برای پرسنل بهداشت خانواده ضروری می نماید.